(Column) Voor de mensen die er heilig van overtuigd zijn dat er niets boven papier gaat voor het opslaan van informatie – en die zijn er nog altijd - moet de afgelopen week toch een enorme teleurstelling zijn geweest. Wat heet teleurstelling, zeg maar gerust je ergste nachtmerrie, een spookbeeld, een doemscenario te vergelijken met 9-11. Weg alle argumenten dat je met papier geen informatielek kunt veroorzaken, dat niemand kan meekijken zonder dat je het zelf doorhebt. Dat papier het enige communicatiemiddel is dat je juist altijd en overal kunt lezen is nu voor eens en voor altijd duidelijk geworden. Inderdaad, er is geen conversie nodig.
Maar gaat het in de discussie rondom de ‘verkennerssoap’ nu om de - letterlijke – drager van de boodschap of om de boodschap zelf en wie hem heeft geschreven? Wie wist er van dat die boodschap überhaupt bestond en/of moest worden doorgegeven? Dat het een gevaar kon betekenen voor welke formatie dan ook? Dat het een bedreiging zou kunnen zijn voor de gehele organisatie en het vertrouwen van de klanten (wij als burgers dus) daarin? Komt het al belend voor?
Waarom hebben die mensen dergelijke informatie eigenlijk op papier staan? Iedereen werkt digitaal waar dat kan, zou dat dan hier niet gekund hebben? Zou het bestandje opmerkingen_fractievoorzittersgrotepartijen_Omtzigtwegwerken.doc niet ergens op een computer of laptop staan? Zal toch wel? Dan kun je dat toch ook gewoon thuis of op je (thuis)werkplek bekijken in een beveiligde omgeving? Maar nee, het moest weer zo nodig op een printje staan, lekker makkelijk werken, kun je zo meenemen.
Zo zie je maar weer dat het nogal belangrijk is om te weten welke informatie is opgeslagen en voor wie ter inzage is. Een verkeerd (?) beeld is zo gecreëerd… Dit akkefietje moet voor menig leverancier van (beveiliging voor) digitale informatiebeheersystemen toch ongeveer de ultieme natte droom zijn…? Zijn er al offertes uitgebracht?
John de Waard
