Thuiswerken een (thuis)blijvertje?

(Column) Ik hoorde deze week op het nieuws dat ze bij 25 van de grootste ondernemingen het licht hebben gezien. Thuiswerken is blijvend. Een HR manager van de Rabobank meldde ‘zomaar’ dat het oude normaal van voor de coronacrisis eigenlijk helemaal niet zo normaal was. Nou moe, die is bij de tijd.

Ze stond voor het interview voor een nagenoeg leeg kantoor waar normaal zo’n 3000 mensen zouden moeten werken. Ze gaf aan dat het toch eigenlijk gek is dat je elke ochtend met zijn allen naar het werk gaat en aan het eind van de dag de reis vice versa maakt met zijn allen. Lekker in de file en zo. Inderdaad, dat is gek. Maar van wie moet dat?

Het inzicht was blijkbaar wel belangrijk genoeg om te melden bij het NOS journaal. Dat verbaast me dan weer wel. Hoe lang zijn we nu al bezig met proberen mensen en bedrijven aan het verstand te brengen dat je prima plaats- en tijdonafhankelijk kunt werken? Want daar hebben we het feitelijk over. Dat het nu letterlijk thuiswerken is geworden heeft alleen maar te maken met de opkomst van de coronacrisis. We moesten gewoon thuiswerken, geen andere optie.

Het fenomeen telewerken of thuiswerken is niet van gisteren op vandaag opgekomen. Sterker nog, het kwam al op in de tweede helft van de jaren ’70 en maakte al (wat meer) opgang in de tweede helft van de jaren ‘80. Inmiddels dus zo’n 30 tot 40 jaar geleden! Het telewerken, wat we nu plaats- en tijdonafhankelijk werken noemen want het hoeft helemaal niet per se thuis, werd mogelijk gemaakt door de opkomst van onder meer netwerk- en internettechnologie. Dat het nu een stuk eenvoudiger is om die verbinding met elkaar en ‘het bedrijf’ te onderhouden behoeft geen nadere uitleg.

Maar ik merk dat veel bedrijven nu doen alsof dit gedwongen thuiswerken het ei van Columbus is voor een aantal problemen, zoals die files en verlies in productiviteit door reistijd. Dat we daar niet eerder aan gedacht hebben. Het is (deels) ook wel een oplossing, maar daar hebben die bedrijven dan wel erg lang over gedaan om erachter te komen. Hoe zou dat nou komen? Misschien kwam het doordat managers er wat moeite mee hadden? Omdat collega’s die een functie hadden die minder/niet geschikt was om ergens anders te doen wat problemen maakten? Omdat het irritant is wanneer je iemand belt en je hoort blèrende kinderen op de achtergrond?

Voor diegenen die daar wat meer inzichten in willen krijgen, komt binnenkort, nou ja, na de vakantie dan, het door VakWereld uitgevoerde Nationaal Thuiswerkonderzoek uit. Een onderzoek onder een doelgroep van zo’n 18.000 deelnemers, verdeeld over verschillende markten en functies. Zoals het er nu naar uitziet gaat dat een aantal verrassende conclusies opleveren. Bijvoorbeeld dat de ‘thuiswerkers’ in de overheid niet kunnen wachten om weer naar kantoor te gaan…

Overigens: als u bent geïnteresseerd om dat onderzoek ook voor eigen organisatie te laten uitvoeren, laat het ons gerust weten. Dan kunnen we een afspraak maken om te bespreken onder welke voorwaarden we tot een concrete uitvoering kunnen komen. U kunt mij bereiken op john.dewaard@vakwereld.nl. U kunt ook een bericht sturen naar sander.dewolf@vakwereld.nl.  

Tot na de vakantie.

John de Waard