Beter wachtwoord verzinnen…

In een nieuwbericht op RTL Z las ik dat recentelijk een werkneemster ontslagen werd omdat zij zich ziek had gemeld, terwijl uit haar WhatsApp-berichten overduidelijk bleek dat dat niet het geval was. De rechter waar zij haar casus in haar beroep voorlegde, ging mee in het verhaal van het ontslag, ondanks dat hij erkende dat het hier wel om persoonlijke gegevens ging waarvan de werkneemster niet had gewild dat die zichtbaar zouden zijn geworden voor haar baas. Ingewikkelde zin, maar de strekking is duidelijk: zij voelt zich belazerd doordat haar baas meekeek in haar social media. Dat je zelf fraudeert – en zelfs solliciteert op een andere baan tijdens die ‘ziekperiode’ - is blijkbaar prima te verdedigen voor je eigen geweten, maar als je zo dom bent het uitgebreid te melden op je social media is het foute boel. Bijzonder.

Nu zitten er in dit bericht direct meerdere aspecten: als iemand zich ziek meldt mag je dan als werkgever controleren of dat zo is? Dat recht is alleen voorbehouden aan de bedrijfsarts, zo lees ik op juridischloket.nl. Maar is het toegestaan om als werkgever persoonlijke berichten op WhatsApp of andere persoonlijke social media te lezen en die ook te gebruiken in de argumentatie om iemand te ontslaan? Dat is in principe niet toegestaan, maar het kan verkeren zei Brederode al…

Volgens de rechter was het hier op het randje, maar doordat overduidelijk uit de appjes bleek dat de werkneemster vanaf het begin nooit ziek was geweest, ging die toch mee in het ontslag op staande voet door de werkgever. Doorslaggevend argument voor de rechter was dat de werkneemster zelf WhatsApp op haar werkcomputer had geïnstalleerd. Daarmee heeft ze dus ook zelf in de hand gehad dat er mensen zouden kunnen meekijken. Zeker met een ‘wachtwoord voor dummies’ als 1234.

Het was niet gek om je begin dit jaar ziek te melden, dat werd zelfs geadviseerd zodra je klachten had die konden wijzen op corona. Nu ging het hier (achteraf) niet om coronabesmetting, maar toch. De werkneemster zou wel verkoudheidsklachten hebben gehad. Dan zoek je daar niet meteen iets achter. Het draait om iemand die als assistent hotelmanager werkzaam was in Amsterdam. Op de desktopcomputer van haar werk had zij destijds ook WhatsApp geïnstalleerd. Altijd handig om tijdens je werk nog even te checken of er wat noemenswaardigs is gebeurd. Toch? Je wilt natuurlijk niets missen. Jammer genoeg voor haar liep zij daarmee uiteindelijk tegen de lamp, die appjes nekten haar.

Volgens de werkneemster was het ‘onrechtmatig verkregen bewijs’, maar de rechter vond dat zelfs indien dat het geval zou zijn, hij dat dan nog altijd kan meewegen in zijn oordeel. ‘Het maatschappelijk belang dat de waarheid in rechte aan het licht komt’ en dat partijen hun stellingen kunnen bewijzen ‘wegen zwaarder dan het belang van uitsluiting van bewijs’, zo luidt de toelichting op de uitspraak. Onder druk wordt alles vloeibaar in gewoon Nederlands.

Uiteindelijk is het ontslag wegens een onterechte ziekmelding misschien wel terecht, maar of de rol van de werkgever helemaal zuiver is, valt te bezien, aldus een ICT-advocaat. ‘Een rechtszaak tegen mogelijke onrechtmatige inzage in haar WhatsApp zou zeker een optie zijn’, volgens die advocaat. ‘Het is alleen wel lastig te bepalen wat de eventueel te claimen schade dan is.’ Waarom krijg ik bij dit soort berichten altijd het gevoel dat degene die is benadeeld in veel gevallen als dader wordt gezien? Schoppende jongeren op camerabeeld mag niet worden gebruikt in verband met de privacy van de schoppers. Camerabeeld van een inbreker mag niet worden gebruikt vanwege… et cetera.

Tot zover in ieder geval de privacy op je eigen social media. Even opletten wat je erop zet dus. Maar misschien moet je het gewoon even zeggen als je een andere baan wilt…. Ik heb het gevoel dat ze daar wel voor open staan in dit soort gevallen.

Moraal van dit verhaal: je moet gewoon een beter wachtwoord verzinnen…

John de Waard